A new day at school. (Donderdag 10 februari)

Deze ochtend liep de wekker veel te vroeg af.

Om kwart voor zes opstaan om tegen zeven uur op de school aanwezig te zijn.

Je zou denken kwart voor zes is toch wel vroeg, maar er was sinds gisteren geen water meer. Je vraagt je waarschijnlijk af wat ik dan heb gedaan…

Ik ben me maar gaan wassen in het washok, want daar had ik wel nog fris water.

Na het opfrissen heb ik mijn boterhammen gemaakt en ging ik samen met de anderen op weg naar school.

Toen ik daar aankwam zag ik een aantal kinderen die de ‘koer’ aan het opvegen waren. De anderen  zaten in de klassen. Wat ze daar aan het doen waren…

Ze waren zich aan het ‘voorbereiden’ voor de lessen van de dag. Maar dit alles ging natuurlijk niet zonder enig lawaai.

De lessen beginnen hier om kwart na acht ‘s ochtends en eindigen om vijf uur ’s avonds.

De leerkrachten zijn om zeven uur op school, zodat ze zich nog kunnen voorbereiden op de lessen en ook een vergadering houden wanneer het eventueel nodig is.

Vandaag was het dus nog een dagje observeren voor mij. Ik ging langs in de klassen 3, 4, 6, 7 en 8

Er waren 2 lkr op bijscholing waardoor de lln vanaf klas vier tot acht af en toe alleen zaten.

An en ik hebben van deze momenten gebruik gemaakt om in klas 7 wat Swahili te leren van de kinderen. Ook hebben we in klas 6 enkele Nederlandse woorden aan de kinderen aangeleerd, zoals ook creative art (beeldopvoeding) trachtten te geven. Uit de resultaten van hun tekeningen bleek al snel dat er echte talenten tussen zaten. Het laatste uurtje van de dag zijn An en ik bij klas zeven aangesloten en hebben we een ll les zien geven aan de anderen. Het ging over het spijsverteringsstelsel, het mannelijke en vrouwelijk geslacht, het hart en de bloem. Hieruit heb ik geleerd dat wij als toekomstige lkr in België totaal geen tekentalent hebben. Deze kinderen zijn het zo gewoon dat ze alles overschrijven uit de boeken, dat het voor hen ook geen probleem is om zo maar prenten uit de boeken over te nemen.

Dit was dus toch een hele lange en vermoeiende dag voor mij, maar ook enorm leerrijk.

Maar zoals jullie horen, heb ik het hier heel goed.

Ik heb nog geen moment spijt gehad van mijn beslissing

Groetjes aan jullie allemaal

Tot de volgende

New arrivals, (woensdag 09 Februari)

We hadden met mama Rainbow de overeenkomst dat we op woensdag thuis bleven om te werken voor school, omdat we nog maar net hier zijn en nog niet echt iets kunnen voorbereiden, was het de ideale gelegenheid om een beetje de streek te verkennen.

Ook was het de dag dat we twee nieuwe vrijwilligsters verwelkomden. In totaal zijn we nu met acht, vier kleuterleidsters en vier leerkrachten LO.

We zijn ’s ochtends geld gaan wisselen en hebben nog kleine boodschappen gehaald. Daarna was het tijd voor Jessica en Niki om samen met mama Rainbow, Lies en Lise te gaan ophalen. Ondertussen gingen Tine, An, Marlies en ik naar het strand. Hier hebben we een heel stuk gewandeld. Dit deden we niet met vier, zoals we oorspronkelijk gedacht hadden. Zodra we op het strand liepen waren er heel wat verkopers van souvenirs die ons aanspraken. Waar we vandaan kwamen, wat we hier kwamen doen en natuurlijk of we geen souvenir wilden kopen.

Bij de terugkomst zijn we verse groenten gaan halen en hebben we samen het avondmaal bereidt.

Ik ben benieuwd naar wat de dag morgen zal brengen en wat we allemaal zullen leren en zien.

Ook was het de dag dat we twee nieuwe vrijwilligsters verwelkomden. In totaal zijn we nu met acht, vier kleuterleidsters en vier leerkrachten LO.

De school (dinsdag 08 februari)

Mama rainbow kwam ons halen om samen met Josette, André Ingrid en Lydie te wandelen naar de school. Toen we daar aankwamen namen we afscheid van hen en ging mama rainbow ons voorstellen bij de directeur. Hier hebben we enkele afspraken gemaakt en ook het schema overlopen van de dag.

We werden eerst rondgeleid door mama Rainbow en gingen in alle klassen langs.

In iedere klas werd wel een warm welkomstlied gezongen en waren de kinderen en de leerkrachten enorm vriendelijk en gaven mij ook een fijn gevoel.

Na de rondleiding werd het tijd om te helpen in de keuken. Met zes werden we verdeeld over allerlei kleine klusjes zoals het controleren van de bordjes die de kinderen moeten afwassen, helpen in de refter om de kinderen een plaats aan te wijzen en om de bordjes door te geven aan de leerkracht die aan de andere kant van het luikje staat.

Daarna werd het tijd om een kijkje te gaan nemen in de klassen. Ik merkte al heel snel op dat het onderwijs hier helemaal anders is dan in België.

Observeren is dus de boodschap.

Op weg naar Kenia

Eens aangekomen op de vlieghaven begon het stilaan door te dringen dat ik voor twee maanden vertrok. Ik ruilde het koude België voor het warme Kenia.

We vertrokken met het vliegtuig van Brussel naar Parijs, van Parijs naar Ethiopië, van Ethiopië naar Tanzania en dan uiteindelijk naar Mombasa. Dit bracht dus heel wat landingen en opstijgingen met zich mee.

Dit alles ging niet zonder enig KLEIN probleem. In Ethiopië moesten we al reeds afscheid nemen van An en Jessica, zij hadden geen plaats meer op hetzelfde vliegtuig en moesten met een andere vlucht mee. Het kwam allemaal in orde, maar we kwamen niet allen samen aan in Mombasa.

Toen we uiteindelijk definitief aan de grond stonden kon mijn geluk niet op.

Eens we door de douane waren met al onze koffers, begon het echt.

Mama Rainbow stond ons op te wachten zodat we samen de bagage konden inladen.

Dan was het wachten op An en Jessica die later arriveerden. Eens we er allemaal waren vertrokken we richting onze huisjes.

Toen we met de taxi reden door Mombasa, viel het me al snel op dat ik hier nooit zou durven rijden. Het is hier echt één grote chaos. Wie voorrang heeft is me nog altijd niet duidelijk.

Na het drukke Mombasa, namen we de ferry naar Ukunda, hier werd ik echt stil van.

Toen ik dacht dat ik het ergste had gezien, reden we het dorp binnen waar wij zouden verblijven. Hiervan was ik nog meer onder de indruk. Hoe de ‘huizen’ hier zijn opgebouwd, in welke omstandigheden de mensen moeten leven. Dit vond ik echt schrijnend.

Die avond heb ik nog veel nagedacht over wat ik die dag had gezien.